Month: October 2020

Shqiptarët qeverisen nga insektet e kalbura

Nga Aurel Dasareti, ekspert i shkencave ushtarake-psikologjike.

Liria për shqiptarët do të thotë liri për të zgjedhur se skllevër të kujt duan të jenë. Dhe, pasi kanë vendosur të jenë spektatorë të jetës, nuk duhet të habiten që ajo që shohin është teatër.
***
Prandaj, në vend që të ngrihen, protestojnë, vazhdojnë të zvarriten, përulen, shiten për një thes miell. E kuptoj varfërinë, por ai thes mielli është vetëm një gëzim jetëshkurtër, fals. Nuk ka fatkeqësi më të madhe se gëzimi i rremë.
Kushdo që ka qenë i dehur nga pushteti dhe ka përfituar prej tij, qoftë edhe për një vit, nuk do të heqë dorë kurrë nga ai vullnetarisht.
***
Kanë ardhur rrethanat dhe çasti që shqiptari të zgjedh midis vështrimit e veprimit. Kjo do të thotë të bëhesh burrë.
Të qenët në një gjendje të papërcaktuar, me dy mendje, është e tmerrshme. Meraklitë që shqetësohen më shumë për rënien e mirëqenies së serbëve sesa për veten, janë shqiptarët. Por, për një zemër atdhetare të pamposhtur dhe krenare nuk ka rrugë të mesme.
Shqiptar, mos vajto partinë “tënde” dhe insektet e kalbura që kanë shpallur vetveten politikë-bërës. Por fillo të mendosh, të gërryhesh e të brengosesh për mirëqenien dhe të ardhmen e pasardhësve tuaj. Mos lejo që insektet t`ia dhurojnë pushtuesve edhe atë pak tokë arbërore që të ka mbetur. Në shpirtin e tyre nuk gjendet atdhedashuria, siç ua thonë iluzionet e juaja, por krimbi. Prandaj aty duhet ta kërkosh.
Të jetosh nën atë sistem të kapur nuk është lehtë. Shqiptarët, për shumë arsye, vazhdojnë të bëjnë veprime joracionale që ua imponon ekzistenca, në vazhdimësi i zgjedhin dështakët e këtyre 20-30 viteve. Kjo ndarje e pakuptimtë nga logjika, përbën ndjenjën e absurditetit, marrëzinë që është tërësisht në kundërshtim me arsyen e mendjes së shëndosh.
Të gjitha veprat dhe mendimet e mëdha kanë një bazë burimore apo fillim të thjeshtë. Veprat e mëdha shpesh mund të lindin në një çajtore, njëlloj ndodhë edhe me absurditetin.
***
Insektet e kalbura nënshkruajnë gjithçka që pushtuesi kërkon, edhe atë jo vetëm për shkakun se janë tradhtarë, të korruptuar, hajna, servil, por edhe të pagdhendur si duhet, u mungon trimëria , burrëria, dituria elementare që të maten me ato të pushtuesve. Prandaj okupatorët nuk ndalen së kërkuari lëshime, derisa t`ju asgjësojnë plotësisht si vend dhe komb. Gjatë “marrëveshjeve” të pafund me kolonizatorët, të dy palët ulen në anë të kundërta të tavolinës, në karrige druri, ndërkaq ndërmjetësuesit (historikisht dashakeq të njëanshëm) vazhdimisht anojnë nga pala e më të fortit (e të përkëdhelurve të tyre) përveç tjerash edhe për faktin se këta “përfaqësuesit” tanë i konsiderojnë: “Është ulur druri në dru!”
Por, nuk është faji i “ndërmjetësuesve” të tipit Mr. Bean që shqiptarët sundohen nga servilët, që vetëm u bëjnë lajka më të fuqishmëve për të pasur përfitime vetjake.
***
Klounët në politikën shqiptare. Ju nuk jeni as fisnik e as kalorës të vërtetë siç u vlerëson ndonjë pseudo-intelektual, por kuaj, thënë më mirë, pela, prandaj edhe çështjen kombëtare e çoni “përpara” me hap pele, njashtu siç u ka urdhëruar pushtuesi. Dhe, është faji i popullit që ka zgjedhur të udhëheqin vendin insektet e kalbura që përveç ligësisë së bashkëlindur, janë të dobët dhe paaftë.
Kur një djalë i pa muskuj, zgjedh të bëhet peshëngritës, familjarët e tij, dhe as vendi nuk mund të presin që ai të fitojë dhe të sjellë ndonjë medalje në Lojërat Olimpike të financuara nga Rusia. Përkundrazi, duhet të jenë të kënaqur nëse gjatë “garave” djalit të tyre (gjoja se përfaqësuesit të vendit) nuk i janë thyer unazat e boshtit kurrizor apo qafa. Harrojeni medaljen.
***
Janë të paaftë dhe të papërshtatshëm.
Një tragjedi dhe skandal i plotë, kombëtar. I gjithë aparati shtetëror shqiptar, në shtetin amë Shqipëri, Kosovë, FYROM (…) si në nivelin shtetëror ashtu edhe në atë kombëtar, ka rezultuar i paaftë, nën “udhëheqjen” e insekteve të kalbura.
Shqipëria, Kosova dhe territoret e tjera shqiptare nën okupim, për momentin, kanë nevojë për një udhëheqje të fortë patriotike, si në disa ish blloqe lindore (Vishegrad). Jo domosdoshmërish e njëjta politikë, por që në çdo rast funksionon ekskluzivisht për shqiptarët. Trojet arbërore duhet të qeverisen nga njerëz të pafajshëm që duan më të mirën për Shqipërinë dhe jo nga njerëz që duan prosperitet për veten e tyre.
Detyrat e presidentit apo kryeministrit përfshijnë ruajtjen e Kushtetutës dhe mbrojtjen e çdo qytetari të vetëm. Asnjë shqiptar nuk mund ta rregullojë vendin i vetëm, madje as një president e kryeministër. Ai gjithashtu kërkon qytetarë të informuar dhe ndriçuar nga mendja.
***
Insektet e paafta, të pamoralshëm e të pakarakter, me mungesë të rregullave ligjore, me prejardhje të diskutueshme etnike, pa ndjenja kombëtare, servil të pushtuesve dhe dashakeqëve të huaj, të korruptuar e pa integritet, nuk mund ta mbrojnë sovranitetin dhe integritetin e vendit të cilin e “qeverisin” (sundojnë): Paprekshmërinë, tërësinë tokësore (të pandarë) që për asnjë çmim – asnjë milimetër i saj nuk guxon t`i dhurohet armikut të përjetshëm.
***
Assesi jo minishengeni në Shqipëri dhe asociacioni (republika serbe) në Dardani, edhe sikur ta kërkojnë 100 BE-ja. Ruani sovranitetin dhe integritetin e vendit si sytë e ballit. Lëshimet që i bëhen okupatorëve, nuk e çon Kosovën (dhe Shqipërinë) përpara, vetëm e mban pezull, i hap rrugë synimeve të reja.
Gjithçka është e përkohshme, edhe BE-ja pra, që sidomos për shkak të globalizimit është në rrugën më të mirë të shpërndahet, mos sot atëherë nesër, ndërkaq pas kësaj në Shqipëri, Kosovë dhe trojet tjera arbërore, përgjithmonë mbetet Serbia, Greqia, Rusia, pse jo edhe Bullgaria. Për këtë duhet të mbushemi me mend nga historia.
Përsëritja e përjetshme e një gabimi është si çdo ushtar që vritet; kështu edhe e vërteta duhet të jetë e përjetshme dhe gjithnjë e përsëritur në mijëra forma. Dhe, jo histori alternative, jo bajga të sajuara.
***
Përveç shtetit amë, edhe Kosova nuk është shtet ligjorë, sepse prej ditës së parë të pavarësisë, është e kapur nga klanet kriminale, ashtu që çdo marrëveshje e fshehtë me fqinjët pushtues, që është dëmshme për vendin, në një shtet ligjorë do të shpalleshe e pavlefshme, ndërsa fajtorët do t`u arrestoheshin menjëherë, të akuzuar për krime të rënda: Tradhti ndaj Vendit.
Për këtë çështje madhore aktuale, ku rrezikohet sovraniteti dhe integriteti i Kosovës, duhet të angazhohen avokatët e mirëfilltë të vendit dhe të huaj, patjetër. Ndërkaq, mediat kombëtare (ato të pakta që i kemi) duhet të bashkëpunojnë midis tyre që të mos u japin asnjë terren propagandues kalemxhinjve gjysmë-analfabet dhe antikombëtar, edhe sikur të postonin 100 foto të vetat nën çdo shkarravinë që e qëndisin, sepse e çorientojnë dhe hutojnë opinionin i cili nuk di pastaj kujt t`i besoj. Media duhet të kthjellohet, zgjohet, informoj, paralajmëroj, alarmoj, drejtoj, sulmoj sa s`është bërë tepër vonë.
Mungesa e një shteti të mirëqenies intensifikon tensionet shoqërore dhe konfliktet. Për më tepër, jo-kultura e mediave dhe politika e individualizuar e bëjnë fokusin personal intensiv. Krijon një qëndrim: të “vrasësh” ose të “vritesh”, ku çdo grua dhe çdo burrë është për vete.
Media është bërë shumë e fragmentuar dhe njerëzit lexojnë ato gazeta-portale dhe ndjekin ato kanale televizive që u tregojnë atyre çfarë duan të dëgjojnë. Kjo çon në përforcimin e mendimeve dhe qëndrimeve, në të njëjtën kohë kur ato nuk diskutohen dhe nuancohen.
***
“Marrëveshjet” kanë qenë të paligjshme, prandaj zyrtarisht duhet të zhvlerësohen.
Zhvlerësojini si të pavlefshme (vdekjeprurëse për kombin dhe vendin) marrëveshjet e paligjshme, të nënshkruara qysh përpara shumë vitesh nga mburraveci modern i shtetit të ri, dhe sllavi i jugut kërma, pa njoftuar popullin se çka nënshkruhet: Paqetat e rënda të Ahtisaarit dhe Gjashtë pikë-çuditëset e Ban Kimunit, që duhet t`u rikthehen shpikësve, le t`i zbatojnë në vendet e veta. Dhe, asnjë kloun i huaj, qoftë ai edhe i autorizuar nga BE-ja jo korrekte, nuk mund të ndryshoj Kushtetutën e Kosovës shqiptare, në dobi të sivëllezërve të tij serb.
Në shtetet demokratike, edhe Gjykatësi përjashtohet nga gjykimi i ndonjë çështjeje për shkaqe afërsie me njërën nga palët.
Skualifikimi (pavlefshmëria), do të thotë që një person nuk mund të marrë një vendim në një çështje, ose të marrë pjesë në hetimin ose vlerësimin e tij, për shkak të lidhjes së tij me çështjen ose personat që mund të preken nga vendimi që do të merret. Shkelja e rregullave për paaftësinë, si rregull i përgjithshëm, do të çojë në rezultatin që vendimi përkatës, aktgjykimi ose vendimi bëhet i pavlefshëm.
***
PS: Shpjegimet e letrave të mia i bëjë nga këndi shoqëror, e jo ai ideologjik sepse nuk i takoj asnjë partie, vetëm sipas rastit, simpatizoj me ato që në momentet e caktuara përpiqen për Kombin dhe Vendin.

Shqiptarët qeverisen nga insektet e kalbura

Nga Aurel Dasareti, ekspert i shkencave ushtarake-psikologjike (dasaretiaurel@yahoo.com.au)
Liria për shqiptarët do të thotë liri për të zgjedhur se skllevër të kujt duan të jenë. Dhe, pasi kanë vendosur të jenë spektatorë të jetës, nuk duhet të habiten që ajo që shohin është teatër.
***
Prandaj, në vend që të ngrihen, protestojnë, vazhdojnë të zvarriten, përulen, shiten për një thes miell. E kuptoj varfërinë, por ai thes mielli është vetëm një gëzim jetëshkurtër, fals. Nuk ka fatkeqësi më të madhe se gëzimi i rremë.
Kushdo që ka qenë i dehur nga pushteti dhe ka përfituar prej tij, qoftë edhe për një vit, nuk do të heqë dorë kurrë nga ai vullnetarisht.
***
Kanë ardhur rrethanat dhe çasti që shqiptari të zgjedh midis vështrimit e veprimit. Kjo do të thotë të bëhesh burrë.
Të qenët në një gjendje të papërcaktuar, me dy mendje, është e tmerrshme. Meraklitë që shqetësohen më shumë për rënien e mirëqenies së serbëve sesa për veten, janë shqiptarët. Por, për një zemër atdhetare të pamposhtur dhe krenare nuk ka rrugë të mesme.
Shqiptar, mos vajto partinë “tënde” dhe insektet e kalbura që kanë shpallur vetveten politikë-bërës. Por fillo të mendosh, të gërryhesh e të brengosesh për mirëqenien dhe të ardhmen e pasardhësve tuaj. Mos lejo që insektet t`ia dhurojnë pushtuesve edhe atë pak tokë arbërore që të ka mbetur. Në shpirtin e tyre nuk gjendet atdhedashuria, siç ua thonë iluzionet e juaja, por krimbi. Prandaj aty duhet ta kërkosh.
Të jetosh nën atë sistem të kapur nuk është lehtë. Shqiptarët, për shumë arsye, vazhdojnë të bëjnë veprime joracionale që ua imponon ekzistenca, në vazhdimësi i zgjedhin dështakët e këtyre 20-30 viteve. Kjo ndarje e pakuptimtë nga logjika, përbën ndjenjën e absurditetit, marrëzinë që është tërësisht në kundërshtim me arsyen e mendjes së shëndosh.
Të gjitha veprat dhe mendimet e mëdha kanë një bazë burimore apo fillim të thjeshtë. Veprat e mëdha shpesh mund të lindin në një çajtore, njëlloj ndodhë edhe me absurditetin.
***
Insektet e kalbura nënshkruajnë gjithçka që pushtuesi kërkon, edhe atë jo vetëm për shkakun se janë tradhtarë, të korruptuar, hajna, servil, por edhe të pagdhendur si duhet, u mungon trimëria , burrëria, dituria elementare që të maten me ato të pushtuesve. Prandaj okupatorët nuk ndalen së kërkuari lëshime, derisa t`ju asgjësojnë plotësisht si vend dhe komb. Gjatë “marrëveshjeve” të pafund me kolonizatorët, të dy palët ulen në anë të kundërta të tavolinës, në karrige druri, ndërkaq ndërmjetësuesit (historikisht dashakeq të njëanshëm) vazhdimisht anojnë nga pala e më të fortit (e të përkëdhelurve të tyre) përveç tjerash edhe për faktin se këta “përfaqësuesit” tanë i konsiderojnë: “Është ulur druri në dru!”
Por, nuk është faji i “ndërmjetësuesve” të tipit Mr. Bean që shqiptarët sundohen nga servilët, që vetëm u bëjnë lajka më të fuqishmëve për të pasur përfitime vetjake.
***
Klounët në politikën shqiptare. Ju nuk jeni as fisnik e as kalorës të vërtetë siç u vlerëson ndonjë pseudo-intelektual, por kuaj, thënë më mirë, pela, prandaj edhe çështjen kombëtare e çoni “përpara” me hap pele, njashtu siç u ka urdhëruar pushtuesi. Dhe, është faji i popullit që ka zgjedhur të udhëheqin vendin insektet e kalbura që përveç ligësisë së bashkëlindur, janë të dobët dhe paaftë.
Kur një djalë i pa muskuj, zgjedh të bëhet peshëngritës, familjarët e tij, dhe as vendi nuk mund të presin që ai të fitojë dhe të sjellë ndonjë medalje në Lojërat Olimpike të financuara nga Rusia. Përkundrazi, duhet të jenë të kënaqur nëse gjatë “garave” djalit të tyre (gjoja se përfaqësuesit të vendit) nuk i janë thyer unazat e boshtit kurrizor apo qafa. Harrojeni medaljen.
***
Janë të paaftë dhe të papërshtatshëm.
Një tragjedi dhe skandal i plotë, kombëtar. I gjithë aparati shtetëror shqiptar, në shtetin amë Shqipëri, Kosovë, FYROM (…) si në nivelin shtetëror ashtu edhe në atë kombëtar, ka rezultuar i paaftë, nën “udhëheqjen” e insekteve të kalbura.
Shqipëria, Kosova dhe territoret e tjera shqiptare nën okupim, për momentin, kanë nevojë për një udhëheqje të fortë patriotike, si në disa ish blloqe lindore (Vishegrad). Jo domosdoshmërish e njëjta politikë, por që në çdo rast funksionon ekskluzivisht për shqiptarët. Trojet arbërore duhet të qeverisen nga njerëz të pafajshëm që duan më të mirën për Shqipërinë dhe jo nga njerëz që duan prosperitet për veten e tyre.
Detyrat e presidentit apo kryeministrit përfshijnë ruajtjen e Kushtetutës dhe mbrojtjen e çdo qytetari të vetëm. Asnjë shqiptar nuk mund ta rregullojë vendin i vetëm, madje as një president e kryeministër. Ai gjithashtu kërkon qytetarë të informuar dhe ndriçuar nga mendja.
***
Insektet e paafta, të pamoralshëm e të pakarakter, me mungesë të rregullave ligjore, me prejardhje të diskutueshme etnike, pa ndjenja kombëtare, servil të pushtuesve dhe dashakeqëve të huaj, të korruptuar e pa integritet, nuk mund ta mbrojnë sovranitetin dhe integritetin e vendit të cilin e “qeverisin” (sundojnë): Paprekshmërinë, tërësinë tokësore (të pandarë) që për asnjë çmim – asnjë milimetër i saj nuk guxon t`i dhurohet armikut të përjetshëm.
***
Assesi jo minishengeni në Shqipëri dhe asociacioni (republika serbe) në Dardani, edhe sikur ta kërkojnë 100 BE-ja. Ruani sovranitetin dhe integritetin e vendit si sytë e ballit. Lëshimet që i bëhen okupatorëve, nuk e çon Kosovën (dhe Shqipërinë) përpara, vetëm e mban pezull, i hap rrugë synimeve të reja.
Gjithçka është e përkohshme, edhe BE-ja pra, që sidomos për shkak të globalizimit është në rrugën më të mirë të shpërndahet, mos sot atëherë nesër, ndërkaq pas kësaj në Shqipëri, Kosovë dhe trojet tjera arbërore, përgjithmonë mbetet Serbia, Greqia, Rusia, pse jo edhe Bullgaria. Për këtë duhet të mbushemi me mend nga historia.
Përsëritja e përjetshme e një gabimi është si çdo ushtar që vritet; kështu edhe e vërteta duhet të jetë e përjetshme dhe gjithnjë e përsëritur në mijëra forma. Dhe, jo histori alternative, jo bajga të sajuara.
***
Përveç shtetit amë, edhe Kosova nuk është shtet ligjorë, sepse prej ditës së parë të pavarësisë, është e kapur nga klanet kriminale, ashtu që çdo marrëveshje e fshehtë me fqinjët pushtues, që është dëmshme për vendin, në një shtet ligjorë do të shpalleshe e pavlefshme, ndërsa fajtorët do t`u arrestoheshin menjëherë, të akuzuar për krime të rënda: Tradhti ndaj Vendit.
Për këtë çështje madhore aktuale, ku rrezikohet sovraniteti dhe integriteti i Kosovës, duhet të angazhohen avokatët e mirëfilltë të vendit dhe të huaj, patjetër. Ndërkaq, mediat kombëtare (ato të pakta që i kemi) duhet të bashkëpunojnë midis tyre që të mos u japin asnjë terren propagandues kalemxhinjve gjysmë-analfabet dhe antikombëtar, edhe sikur të postonin 100 foto të vetat nën çdo shkarravinë që e qëndisin, sepse e çorientojnë dhe hutojnë opinionin i cili nuk di pastaj kujt t`i besoj. Media duhet të kthjellohet, zgjohet, informoj, paralajmëroj, alarmoj, drejtoj, sulmoj sa s`është bërë tepër vonë.
Mungesa e një shteti të mirëqenies intensifikon tensionet shoqërore dhe konfliktet. Për më tepër, jo-kultura e mediave dhe politika e individualizuar e bëjnë fokusin personal intensiv. Krijon një qëndrim: të “vrasësh” ose të “vritesh”, ku çdo grua dhe çdo burrë është për vete.
Media është bërë shumë e fragmentuar dhe njerëzit lexojnë ato gazeta-portale dhe ndjekin ato kanale televizive që u tregojnë atyre çfarë duan të dëgjojnë. Kjo çon në përforcimin e mendimeve dhe qëndrimeve, në të njëjtën kohë kur ato nuk diskutohen dhe nuancohen.
***
“Marrëveshjet” kanë qenë të paligjshme, prandaj zyrtarisht duhet të zhvlerësohen.
Zhvlerësojini si të pavlefshme (vdekjeprurëse për kombin dhe vendin) marrëveshjet e paligjshme, të nënshkruara qysh përpara shumë vitesh nga mburraveci modern i shtetit të ri, dhe sllavi i jugut kërma, pa njoftuar popullin se çka nënshkruhet: Paqetat e rënda të Ahtisaarit dhe Gjashtë pikë-çuditëset e Ban Kimunit, që duhet t`u rikthehen shpikësve, le t`i zbatojnë në vendet e veta. Dhe, asnjë kloun i huaj, qoftë ai edhe i autorizuar nga BE-ja jo korrekte, nuk mund të ndryshoj Kushtetutën e Kosovës shqiptare, në dobi të sivëllezërve të tij serb.
Në shtetet demokratike, edhe Gjykatësi përjashtohet nga gjykimi i ndonjë çështjeje për shkaqe afërsie me njërën nga palët.
Skualifikimi (pavlefshmëria), do të thotë që një person nuk mund të marrë një vendim në një çështje, ose të marrë pjesë në hetimin ose vlerësimin e tij, për shkak të lidhjes së tij me çështjen ose personat që mund të preken nga vendimi që do të merret. Shkelja e rregullave për paaftësinë, si rregull i përgjithshëm, do të çojë në rezultatin që vendimi përkatës, aktgjykimi ose vendimi bëhet i pavlefshëm.
***
PS: Shpjegimet e letrave të mia i bëjë nga këndi shoqëror, e jo ai ideologjik sepse nuk i takoj asnjë partie, vetëm sipas rastit, simpatizoj me ato që në momentet e caktuara përpiqen për Kombin dhe Vendin.

Nga Elvi Sidheri

Në përpjekje për ta treguar historinë me “fakte”, jo legjenda apo gojëdhëna, ky shkrim do të synojë të zbardhë përmes dëshmive të kohës, një të vërtetë historike të munguar, akoma të mjegullt apo thjesht edhe krejtësisht të panjohur gjer në ditët e sotme.
Për këtë qëllim do të përqendrohemi veçanërisht në një ngjarje me pasoja madhore në historinë e Korçës dhe Shqipërisë, vrasjen e Foti Kalpidis, mitropolitit antishqiptar të Korçës në vitin 1906, ngjarje për të cilën 114 vite thuren legjenda, duke iu shmangur përherë përcaktimit të saktë të autorëve të kësaj vepre patriotike, kundër një njeriu që përfaqësonte qëndrimin më të skajshëm armiqësor ndaj gjuhës shqipe (por edhe kulturës arumune) në rajonin e Korçës dhe trevat përreth, teksa prej kohësh autorësia e këtij akti i është taksur shumëkujt, përveç autorëve të saj të mirëfilltë…

E pra, sipas burimeve bullgare të kohës që unë kam hulumtuar me vëmendje ndër vite, dy vrasësit e vërtetë të Foti Kalpidis më datë 9 Shtator të vitit 1906 në fshatin Bradvicë të Devollit, janë saktësisht Apostol Kushkona dhe Athanas Nasto, të dy nga fshati Plasë i Korçës (ku Foti Kalpidis i shpëton një atentati në vitin 1905 sakaq), dhe kjo vrasje sipas të gjitha gjasave kryhet për llogari të patriotëve dhe çetave shqiptare me në krye Bajo Topullin, si hakmarrje për veprimtarinë e Kalpidisit kundër gjuhës shqipe, vrasjen e Papa Kristo Negovanit, dhe gjithashtu armiqësinë ndaj kulturës arumune.
Kjo është historia e kësaj ngjarje përmbledhtas, por nëse shikojmë pak më në thellësi, mund të japim edhe të dhëna të mëtejshme për kryerësit e kësaj vepre madhore patriotike, rrethanat e kohës, dhe jetën e tyre, duke synuar që të hedhim dritë jo vetëm mbi ngjarjen në fjalë, që paskëtaj do të linte gjurmë të pashlyeshme në historinë shqiptare duke shenjuar veprimtaritë komito-patriotike shqiptare të fillimit të shekullit XX, por gjithashtu t’u japim nderimin e duhur edhe dy komitëve nga Plasa e Korçës, që patën kurajën dhe vendosmërinë për të bërë një akt të tillë, për të cilin flitet edhe në ditët e sotme, duke lënë në hijen e padenjë të harresës emrat e tyre krejt padrejtësisht.
Apostol Kuçkona, ose Kushkona, varësisht sipas interpretimeve të mbiemrit të tij, do të lindte në fshatin Plasë të Korçës dhe pas vrasjes së Foti Kalpidis, bashkë me njëfarë komiti me emrin Stavre nga fshati Vërbeni i Follorinës, do të arrestohen paskëtaj nga turqit në fshatin Smërdesh afër Kapshticës në shkurtin e vitit 1907, por do të lirohen pas amnistisë së shpallur nga Xhon Turqit një vit më tutje, në 1908.
Ndërsa personazhi i dytë i kësaj historie kaq gjatë të panjohur (mbase edhe të injoruar mirëfilli, me dashje apo rastësisht) për publikun e gjerë, ndërkohë që vrasja e Foti Kalpidis është shndërruar në sinonim të luftës patriotike për gjuhën dhe meshën shqipe në vitet e fundit përpara shpalljes së pavarësisë së Shqipërisë, është pikërisht Athanas Nasto.
Gjithashtu i lindur në fshatin Plasë të Korçës më 24 korrik të vitit 1879, Athanas Nasto do të arsimohet mes vendlindjes (me gjasë duke marrë mësime nga patrioti Papa Llambro Ballamaçi) Korçës, Beratit dhe Liceut Rumun të Manastirit, dhe më vonë, si plot korçarë të tjerë do të mërgojë në SHBA, nga ku kthehet në 1905 dhe përfshihet në lëvizjet e armatosura komite kundër andartëve.
Çeta e udhëhequr nga Athanas Nasto dhe Apostol Kuçkona do të luftojë kundër andartëve dhe turqve në zonën e Plasës, Dishnicës, Drenovës, Boboshticës, Pogradecit e Bilishtit, gjer në Ohër ndërkaq.
Nga të dhënat e kohës, nuk gjehet asnjë fakt që të dëshmojë se çeta e Athanas Nastos dhe Apostol Kuçkonës të ketë pasur ndonjëfarë mbështetje, qoftë nga shteti rumun, siç nuk do të kish qenë aspak e habitshme, për shkak të origjinës së tyre nga Plasa me rrënjë arumune, por gjithaq çeta e tyre nuk angazhohet në veprimtari të përbashkëta luftarake as me komitët bullgarë të VMORO.
Rrjedhimisht, kuptohet vetvetiu se këta dy komitë korçarë nga fshati Plasë, kanë luftuar për hir të idealeve kombëtare të përbashkëta mes arumunëve dhe shqiptarëve, njëlloj si patrioti Papa Llambro Ballamaçi, që do të masakrohej nga andartët e drejtuar nga kapiteni Vardas më 23 mars 1914 në Korçë, fajtor për ngulmin dhe pasionin e tij për t’u mësuar fëmijëve shqipen dhe vllahishten në shkollat e hapura prej tij.
Papa Llambro Ballamaçi, mik e bashkëpunëtor i ngushtë me Naim Frashërin, gjithashtu në vitin 1905, do ta dëbonte nën breshërinë e gurëve metropolitin Foti Kalpidis, dhe për këtë ngjarje Papa Llambro do të akuzohej dhe do të arrestohej nga autoritetet turke, për tentativë vrasje.
Veprimtaria e tyre patriotike vijon deri në vitin 1908, kur pas Revolucionit të Xhon Turqve, Athanas Nasto dhe çeta e tij e komitëve do të hyjë gjithashtu në Korçë.
Më vonë Athanas Nasto mërgon në Rumani në vitin 1916 ku do të bëhet pjesë e jetës politike dhe arrin të mbulojë edhe postin e shefit të policisë në Husi të Moldavisë.
Athanas Nasto ndërron jetë në vitin 1927, ndërsa vëllai i tij, Konstandin Nasto do ta vijojë jetën në Sent Luis të SHBA.
Për ta plotësuar këtë histori me faktin e fundit, përgjegjësinë për vrasjen e Papa Kristo Negovanit e bashkëndajnë mitropoliti i Kosturit, Germanos Karavangelis dhe kapedani andart me origjinë nga ishulli i Kretës, i quajtur Joanis Pulakas, i cili në krye të çetës së tij të përbërë nga thuajse njëqind andartë, më 12 Shkurt të vitit 1905 do të masakrojnë Papa Kristo Negovanin.
Nderim këtyre patriotëve dhe veprës së tyre!